خانوادهها باید توجه خاصی به پول توجیبی کودکان خود داشته باشند. پول توجیبی کودکان بستگی به سن و سال آنها خواهد داشت. اما والدین باید بدانند که با فرستادن کودک به مدرسه و قرار گرفتن در موقعیتهای اجتماعی کودک نیاز به داشتن قدرت برنامهریزی دارد.
زمانی که کودک به مدرسه میرود شرایط تربیتی او وارد مرحله جدیدی خواهد شد. مرحلهای که تا حدود زیادی بعد اجتماعی نیز پیدا میکند و ملزومات رفتاری خاصی را نیز اقتضا میکند. یکی از مواردی که در این زمان پیش میآید، مربوط به مسائل مالی است. نحوه دریافت پول و برنامه ریزی برای هزینه و پس انداز آن، در ایام مدرسه به کودک آموخته میشود و پایه رفتارهای اقتصادی در او پرورش داده خواهد شد.
در دادن پول توجیبی به کودک باید عدالت رعایت شود. برخی از والدین به این موضوع اهمیت نمیدهند در حالی که اهمیت دادن به این مسئله باعث رشد شخصیتی کودک، ایجاد حس استقلال و حس تشخص در وجود او خواهد شد.
برخی والدین در این امر افراط میکنند و پول زیادی را برای این منظور در نظر میگیرند که این مسئله هم اشتباه است و باعث رشد خودخواهی و زیاده خواهی در وجود کودک خواهدشد، قدرت مدیریت مالی را از او خواهدگرفت.
برای پولی که به عنوان پول توجیبی به فرزند خود میدهید، زمان و مقدار مشخصی را تعیین کنید و به این قواعد پایبند باشید. این کار به کودک شما میآموزد که باید برای هزینههای خود حدودی را تعیین کند. به نوعی این کار آغاز آموزش برنامه ریزی به کودکان است. در مورد مبلغ پول نیز دقت داشته باشید.
هزینههای فرزندتان را مناسب با سن و شرایط او و خانواده برآورده و سعی کنید پولی که به او میدهید، برای او کافی باشد. پول کمتر از مقدار مورد نیاز او، باعث میشود او خیلی زود با مشکلات اقتصادی رو در رو شود و خود را ناتوان احساس کند. پول بیش از نیاز کودکان نیز معمولا او را به سمت مصارف تصنعی میکشاند.
وابسته کردن دریافت پول توجیبی به انجام وظایف کودک در منزل، مدرسه و یا انجام امور درسی اشتباه بزرگی است. این رفتار باعث میشود که کودک شرطی شود و همواره برای انجام اموری که بخشی از وظایف اوست انتظار جبران داشته باشد و این توقع، آینده او را دچار مخاطره میکند. او باید بیاموزد که برخی از امور، جزئی از مسئولیتهای اوست، مسئولیتهایی که در صورت عدم توجه به آن بازخواست میشود.
به او بیاموزید که اگر فوریتی مثل هدیه برای جشن تولد یکی از دوستانش برای او پیش آمده این مسئله را در جمع خانوادگی مطرح کند و درباره این موضوع توضیح دهد. در صورتی که دلایل او را کافی دیدید مبلغی را به او قرض دهید و از او بخواهید که به شکل ماهیانه بدهی خود را پرداخت کند. به این صورت هم از او حمایت کرده اید و هم این که به او برنامه ریزی و مسئولیت پذیری را آموخته اید .
سعی کنید کودک خود را تشویق کنید که بخشی از پول توجیبی خود را برای پس انداز کنار بگذارد و این مبلغ را در برنامه ریزیهای خود منظور کند. با مشورت و همراهی خود او برایش یک حساب بانکی باز کنید و او را برای بیشتر کردن موجودیش تشویق کنید. اگر کودک شما در سن مناسبی است، پول توجیبی او را به حساب بانکی او واریز کنید تا پولی را که نیاز دارد از حساب بانکی خود برداشت کند و باقی آن را پس انداز کند. این کار علاوه بر این که او را برای ورود به اجتماع و ملزومات زندگی اجتماعی آماده میکند، به رشد حس اعتماد به نفس در وجود او نیز کمک خواهدکرد.
این راهکارها از لحاظ روانی در ذهن کودک مینشیند که بی جهت و بی مهابا خرج نکند، قناعت را فرا خواهدگرفت و از دوران کودک متوجه میشود (دوران دبستان) که پول بدون زحمت از سوی پدر و مادر فراهم نمیشود او قدر پول را بیشتر خواهد دانست و آن را با نقشه خرج خواهدکرد.
کتابهای ورق زن پایه های هشتم متوسطه اول ، جهت استفاده همکاران ودانش آموزان، در لینک های زیر قابل دریافت می باشد...
فرا رسیدن فصل پاییز و آغاز درس و مدرسه برای کلاس اولیها، تحولی بزرگ و برای دانشآموزان با تجربه شروع مجدد دغدغه پس از سه ماه استراحت و خوش گذرانی است.
خواب مناسب باعث میشود تا کارکردهای شناختی مغز دانش آموزان ارتقا پیدا کند و سیستم عصبی مرکزی نیز توسعه یابد و خواب غیر مناسب باعث کاهش هوشیاری آنها در طول کلاس درس میشود.
بر اساس گزارش موسسه ملی خواب پیش دبستانیها به ۱۰ تا ۱۳ ساعت خواب در طول شب نیازمندند که کودکان مدرسه بین ۶ تا ۱۳ سال در طول ۲۴ ساعت بین ۹ تا ۱۱ ساعت را تجربه میکنند.
خواب مناسب دانش آموزان حالت ترمیمی دارد و کودکانی که دارای خواب مناسبی بوده بسیار هوشیارتر از سایر دانش آموزان هستند؛ خوابیدن کافی عملکرد فرزندان را در ایام مدرسه تنظیم و باعث ارتقای تمرکز و قدرت تصمیم گیری و حل مسئله میشود.
نوجوانان باید بین ۸ تا ۱۰ ساعت در طول شب بخوابند، اما متاسفانه یکسوم از نوجوانان خواب کافی نداشته که علت اصلی آن فعالیت بیش از حد آنها بعد از زمان مدرسه و انجام تکالیف درسی است.
ساعت بیولوژیکی نوجوانان زود خوابیدن را برای آنها به امری دشوار تبدیل کرده است به طوری که این ساعت بیولوژیکی در زمان بلوغ دچار تغییرات مختلفی میشود و هنگامی که نوجوانان دانش آموز دیر به رختخواب میروند موقع بیدار شدن برای رفتن مدرسه دچار مشکلات متعددی میشوند.
خواب کم در بین دانش آموزان به یک معضل مهمی تبدیل شده است، زیرا دانش آموزان کم خواب قدرت یادگیریشان در طول تحصیل کاهش پیدا میکند.
این امر توجه والدین را میطلبد تا فکر اساسی به خواب فرزندانشان کنند.
بهترین کار اینکه والدین ساعت خواب فرزندان شان را کنترل کنند و برنامه خواب منظم و دقیقی بچینید که زمان خوابیدن روزهای عادی هفته با تعطیلات آخر هفته تفاوت داشته باشد البته تاخیر ۱ تا ۲ ساعته در طول یک هفته، مشکلی ندارد.
روی زمان خوابی که برای فرزندتان درنظر گرفتهاید، تأکید داشته باشید، حتی اگر با مخالفت او رو به رو شدید.
در مقابل لجبازی فرزندتان صبور باشید، دعوا و مجادله راهکار درستی نیست.
برنامه غذای روزانه خود را طوری تنظیم کنید تا وعده شام زودتر صرف شود.
بهتر است قبل از خواب به فرزندتان یک لیوان شیر بدهید، زیرا موجب خواب بهتر او میشود.
سعی کنید از همین فردا ساعت خواب فرزندتان تنظیم کنید تا صبح زود از خواب بیدار شود و شب زود به رختخواب برود تا در آغاز فصل تحصیلی جدید با سختی رو به رو نشوند.
برای اینکه ترس فرزندمان را از درس و مدرسه از بین ببریم، میتوانیم از روشهای زیر کمک بگیریم.
۱ - برخورد مناسب با کودک در منزل:
چنین کودکانی به نظر دیگران در مورد خود حساس هستند، از سرزنش و مقایسه و تحقیر فرزندتان برای رفتارهایی که دارد پرهیز کنید. دوستداشتن او را مشروط به مدرسه رفتن نکنید و وقتی از مدرسه رفتن اجتناب میکند، پیامهای هیجانی مانند «من دیگر مادرت نیستم»، به او ندهید و مسئله را شخصی نکنید. کودک نباید حس کند برای خوشحالی مادر باید به مدرسه برود. دلیل مدرسه رفتن را برای کودک میتوان یک قانون اجتماعی بیان کرد. روابط خانوادگی نیز باید اصلاح شود. لازم است که با همسرتان در مورد لزوم حضور کودک در مدرسه، همسو باشید.
۲ - معرفی تجربه جدیدی به نام مدرسه رفتن:
پیش از شروع مدرسه، حتی هنگام ثبتنام، کودک را با خود به مدرسه ببرید. فضای داخل مدرسه را به او نشان دهید و مربی و ناظم مدرسه را معرفی کنید تا آمادگی و آشنایی لازم را به دست بیاورد. در مواردی که کودک از محیط فیزیکی مدرسه وحشت دارد، گذراندن ساعتهایی لذتبخش در مدرسه میتواند به کاهش ترس او کمک کند، پس در روز تعطیل ساعتی را در مدرسه با بازی با او بگذرانید و اجازه دهید نقاط مختلف را جستجو کند و به ایمن بودن محیط پی ببرد. خاطرههای خوب و شاد مدرسهتان را برایش بازگو کنید.
با او در مورد مشکلات مدرسه نرفتن یا به دست نیاوردن شغل مناسب (در صورت مدرسه نرفتن) صحبت نکنید. با آرامش کودکان را به مدرسه بفرستید و از تاکید و سفارشهای مختلف بپرهیزید. توجه داشته باشید که اضطراب والدین به فرزندان منتقل میشود. اگر کودک را خودتان به مدرسه میبرید، بهتر است برای تغییر شرایط مراقب دیگر که اغلب پدر است، این وظیفه را به عهده بگیرد.
۳ - وقتی کودک در مدرسه است:
به او توانایی مراقبت از خود در مدرسه را بیاموزید، مثلا چگونه میتواند در مدرسه به تنهایی به دستشویی برود. باید بررسی کنید کودک در مدرسه مشکلی نداشته باشد و مورد آزار دیگران قرار نگیرد. آسان جلوه دادن مقررات مدرسه و وجود مربی که ارتباط خوبی با کودک برقرار کند به آسانشدن حضور او در مدرسه کمک میکند. عوامل ناراحتکننده مانند تنبیه و توبیخ در مدرسه را باید از بین برد. کودک نباید بهعلت گریه کردن تمسخر شود و مربیان مدرسه نباید او را بهعلت گریه کردن به خانه بفرستند.
حتی اگر کودک سردرد و سایر علایم اضطراب را نشان داد، باید به مدرسه برود، زیرا در این صورت بهتدریج علایم فروکش خواهد کرد. اگر اجازه دهید در منزل بماند به احتمال قوی علایمش تثبیت خواهند شد، اما لازم است مدیر و معلم را در جریان وضعیت او قرار دهید، چون این کودکان به توجه خاص نیاز دارند. داشتن مهارت ارتباطی مناسب و دوستیابی باعث کسب تجربههای مثبت او میشود. با دادن مسئولیت اجتماعی به کودک کمک کنید بتواند بهتر ارتباط برقرار کند و نیازهایش را بیان کند. داشتن مسئولیتی در کلاس درس حضور او را در مدرسه هدفمند خواهد کرد.
۴ - وقتی کودک از مدرسه برمیگردد:
وقتی کودک از مدرسه به منزل برمیگردد، حتما باید یکی از اعضای خانواده در کنار او باشد. پس ازانجام تکالیف ودرس، اجازه دهید اوقات فراغت، بازی و استراحت داشته باشد. او میتواند در بازی دلیل ترسش از مدرسه را از زبان عروسکش بیان کند و دانستن این علت به حل مشکل وی کمک خواهدکرد. اجازه دهید کودک درباره احساسش در مورد مدرسه صحبت کند.
برخی والدین تحمل دیدن احساسات منفی مثل ناراحتی و اضطراب را در فرزندشان ندارند و اجازه بیان آن را به فرزندشان نمیدهند در حالی که کودکان بهدلیل قدرت کمتر تحمل استرس، ممکن است این علایم را بیشتر نشان دهند. از مدرسه برای ترساندن و تنبیه استفاده نکنید. مثلا نگویید: «اگر درس نخوانی، به معلمت میگویم.» کودک را برای مدرسه رفتن تشویق کنید و اگر در خانه ماند، اجازه بازی و تماشای تلویزیون را در ساعتهایی که باید در مدرسه باشد، به وی ندهید و ضمنا خود را از گرفتن مشورت بینیاز نبینید.
ترس از مدرسه یکی از اختلالهای روانی شایع در دوران مدرسه است که در کودکان دبستانی بیشتر دیده میشود. بسیاری از کودکان هنگام جدا شدن از والدین ناراحت میشوند بهخصوص در خانوادههایی که حمایت افراطی از کودک انجام میشود. حمایت افراطی این پیام را به کودک میدهد که محیط بیرون خطرناک است .
برخی کودکان هنگام جدا شدن از مادر اضطراب بسیار شدیدی پیدا میکنند. گاهی کودک در خانه هم مانند سایه مادرش را دنبال میکند تا به این وسیله بر اضطراب خود غلبه کند. چنین کودکانی به جدا شدن از مادر و خانه، تمایلی نشان نمیدهند، چون به شدت به مادر وابستهاند. اضطراب جدایی بهصورتهای گوناگون مانند بیاشتهایی، دردهای شکمی، حالت تهوع، مشکلات خواب، سردرد و کابوسهای شبانه خود را نشان میدهد.
در صورت بروز علایم اضطراب جدایی در نوجوانان، باید بررسی و درمان جدیتر باشد، زیرا در برخی موارد علایم اولیه افسردگی نوجوانان همین اضطراب جدایی است.
کودک به جزییات همه قوانین و مقررات مدرسه واقف نیست و تهدید و ترساندن او میتواند مشکلآفرین باشد بنابراین هرگز به او نگویید؛ اگر غذا نخوری به معلمتان خواهم گفت.
هراس از مدرسه، ترس شدیدی است که فقط در مورد مدرسه وجود دارد و کودک در مکانهای دیگر میتواند دوری از مادر را تحمل کند. این ترس میتواند از بخش خاصی از مدرسه، عملکرد تحصیلی یا محیط مدرسه یا در اثر تجربه اتفاقهای ناخوشایند، مانند آزار دیدن از دوستان در مدرسه یا مشکلاتی در مسیر خانه تا مدرسه باشد. در این موارد پی بردن به علت هراس، برای اقدامهای درمانی ضروری است.
به گزارش خبرنگارحوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان ، اهمیت صبحانه از سایر وعدهها بیشتر است، چراکه با خوردن صبحانه بخش مهمی از انرژی و مواد مغذی و مورد نیاز بدن تامین میشود. به خصوص برای دانش آموزان که نیاز به تمرکز ذهنی دارند اهمیت آن دو چندان است. بچههایی که صبحانه نمیخورند درصد یادگیریشان کمتر است و افزایش وزن در کودکانی که صبحانه نمیخورند بیشتر خواهد بود. بهتر است دانش آموزان در ساعات بین کلاس از ساندویچ نان و پنیر و گردو، میوهها یا ساندویچ کتلت استفاده کنند. استفاده از تنقلاتی مانند چیپس، پفک و مانند آن موجب ایجاد انرژی کاذب در دانشآموزان و بیمیلی آنها به خوراک میشود.
دانش آموزانی که صبحانه نمیخورند به دلیل کاهش قند خون میزان تمرکز و یادگیری آنان در کلاس درس کاهش مییابد. دانش آموزانی که شیفت عصر سر کلاس حاضر میشوند علاوه بر صبحانه، وعده نهار را نیز از یاد نبرند. استفاده از یک وعده خوراک سبک و کم چرب میتواند نقش مهمی در ارتقا یادگیری دانش آموزان شیفت ظهر داشته باشد.
همانگونه که میدانید مصرف سه وعده غذایی اصلی جهت تامین نیازهای تغذیهای انسان، حفظ سلامت و پیشگیری از بیماریها بسیار ضروری است. به هیچوجه نباید هیچ یک از وعدههای اصلی غذایی را حذف کرد. گاه دیده شده که برخی از کودکان، با وجود آنکه در سالهای ابتدایی زندگی خود هستند و طبیعتاً در این سن باید از هوش، تمرکز و حافظه خوبی برخوردار باشند، ولی تمرکز و قدرت یادگیری ضعیفی دارند و نمیتوانند مطالب درسی را به خوبی درک کنند و به خاطر بسپارند. یکی ازعوامل مهمی که موجب این حالت در کودکان میشود، افت قند خون است که عمدتاً به علت نخوردن صبحانه در آنان بروز میکند، اما به طور کلی، تغذیه نادرست و ناکافی ازعلل اصلی کاهش قدرت یادگیری، تمرکز و حافظه در کودکان است.
وعده صبحانه باید به گونهای باشد که حداقل یکپنجم نیازهای تغذیهای انسان را در طول شبانهروز تامین کند. مصرف زیاده از حد مواد شیرین در وعده صبحانه، علاوه بر ایجاد خطر افزایش وزن و چاقی؛ باعث پوسیدگی و خرابی دندانها نیز میشود. موادی مانند نان و غلات صبحانه و یا حبوبات میتوانند نیازفرد را به خوبی برآورده کنند. در ضمن، چون این مواد غذایی حاوی ارزش تغذیهای بالایی هستند درتامین سایر نیازهای تغذیهای بدن نیز نقش دارند. البته در مصرف مواد نشاستهای نیز نباید افراط کرد، زیرا موجب افزایش وزن و بروز چاقی میشود.
مصرف مقدار متعادلی از برخی مواد پر کالری مانند انواع مغزها (گردو، بادام، بادامزمینی و...) جهت تامین انرژی مورد نیاز ما در وعده صبحانه مفید است.
مغزها، حاوی چربیهای ضروری برای بدن و نیز سایر موادمغذی هستند. البته نباید در مصرف آنها افراط کرد، زیرا موجب چاقی میشوند. خرما، عسل یا مربا نیز چنانچه به میزان متعادل میل شوند و در مصرف آنها افراط نشود میتوانند به تامین انرژی مورد نیاز ما کمک کنند. علاوه بر انرژی، بدن ما به مواد مغذی مانند پروتئین، انواع ویتامینها و املاح نیاز دارد که این نیاز رامیتوانیم علاوه بر نان با مصرف یک لیوان شیر، پنیر، تخممرغ، چند عدد بادام یا گردو تامین کنیم. میوهها بهترین موادغذایی هستند که میتوان برای تقویت قوای مغز مصرف کرد زیرا حاوی آنتیاکسیدان بوده و قند طبیعی در آنها برای تأمین انرژی کمککننده است.
در مورد کودکان، نوجوانان و جوانان میتوانیم گاهی اوقات کره را جانشین پنیر کنیم، چون کره از منابع غنی ویتامین A محسوب میشود ولی در مصرف آن نباید افراط کرد، زیرا موجب افزایش کلسترول خون و نیز بروز چاقی میشود. توجه کنیم که آبمیوهها را باید به صورت طبیعی و تازه مصرف کرد چرا که آبمیوههای فرآورده شده آماده اکثرا حاوی ارزش تغذیهای کافی نیستند.
نوع دیگر از انواع صبحانه سنتی عدسی و خوراک لوبیا (لوبیا چیتی یا لوبیا قرمز) است. بررسی خواص تغذیهای این دو غذا نشان میدهد که هر دو نوع این حبوبات یعنی عدسی و لوبیا از منابع غنی انرژی محسوب میشوند و اگر به مقدار کافی مصرف شوند میتوانند قسمت مهم نیاز ما را به انرژی تامین کنند، ضمنا از منابع خوب پروتئین گیاهی هستند و چنانچه با یکی از انواع غلات مانند نان استفاده شوند، پروتئینی با کیفیت بالا فراهم میکنند. بنابر آنچه گفته شد؛ عدسی و خوراک لوبیا نیز جزو غذاهای مفید محسوب میشوند و میتوانند صبحانهای لذیذ و با ارزش تغذیهای بالا برای ما فراهم کنند
در ماه مبارک رمضان باید حواسمان به غذاهایی که در وعده سحر میخوریم باشد، زیرا برای روزه داری و تشنه ماندن در مدت زمان طولانی باید آماده شویم.
3.31 Mb | ||
3.09 Mb | ||
6.65 Mb | ||
7.16 Mb | ||
2.29 Mb | ||
6.14 Mb | ||
7.68 Mb | ||
2.49 Mb | ||
7.51 Mb | ||
7.04 Mb | ||
2.28 Mb | ||
10.64 Mb | ||
7.63 Mb | ||
3.34 Mb | ||
15.9 Mb |
دانش آموزان عزیز می توانید در ادامه مطلب کتاب الکترونیکی ورق زن پایه هفتم را دانلود کنید. در این نسخه شما می توانید با استفاده از رایانه کتاب را مثل یک کتاب واقعی ورق زده و یا به صفحه دلخواه بروید.